Στην αναπόφευκτη και αδυσώπητη πραγματικότητά του, ο άνθρωπος δεν έχει να αντιτάξει παρά μόνο την προσωπική αφύπνιση και εγρήγορση. Αυτό βέβαια απαιτεί βαθύτατο υπαρξιακό προβληματισμό. Προβληματισμό για το τι είναι επιτέλους ο θάνατος.
Αν και οι περισσότεροι αποφεύγουμε να το σκεφτόμαστε, ο θάνατος είναι μάλλον η μεγαλύτερη βεβαιότητα για όλους τους ανθρώπους, ασχέτως φύλου, εθνικότητας και οικονομικής κατάστασης.
Από εκεί και πέρα, πολλοί είναι οι επιστήμονες που έχουν τις δικές τους θεωρίες σχετικά με το αν υπάρχει μεταθανάτιος ζωή, ωστόσο κανένας δε μπορεί να απαντήσει σε αυτό το ερώτημα με βεβαιότητα.
Όσον αφορά, όμως, το ζήτημα των διεργασιών που λαμβάνουν χώρα στο ανθρώπινο σώμα καθώς αυτό φεύγει από τη ζωή, τα δεδομένα που διαθέτουν οι ειδικοί είναι πολύ περισσότερα και σίγουρα μπορούν να αξιολογηθούν και να μετρηθούν με μεγαλύτερη αξιοπιστία.
Στις περισσότερες περιπτώσεις, εάν πρόκειται για θάνατο από φυσικά αίτια, οι ασθενείς περνούν ολοένα και λιγότερο χρόνο ξύπνιοι. Στην πραγματικότητα, αυτό που μοιάζει με ύπνο σε έναν εξωτερικό παρατηρητή, δεν είναι παρά η προετοιμασία του σώματος για να φέρει σε λειτουργία τους μηχανισμούς του θανάτου, που έχουν «ενσωματωμένους», όλοι οι ανθρώπινοι οργανισμοί.
Σύμφωνα με το επιστημονικό άρθρο που δημοσίευσε δρ. Κάθριν Μάνιξ, γιατρός που ασχολείται με ασθενείς που βρίσκονται στο τέλος της ζωής τους, στο «Science Focus», πρόκειται για μια διαδικασία κατά την οποία το άτομο χάνει τη συνείδησή του. Όπως αναφέρει η ίδια, σε περιπτώσεις που ο ασθενείς ξυπνά, το μόνο που μπορεί να ανακαλέσει είναι μια αίσθηση γαλήνης και τίποτα άλλο.
1ο στάδιο θανάτου: Η πίεση πέφτει
Το σημάδι που μας δείχνει ότι κάποιος φεύγει από τη ζωή, είναι η πτώση της πίεσης. Πρόκειται για ένα σύμπτωμα το οποίο μπορεί να παρατηρήσει και ο ίδιος ο ασθενής, εφόσον ακόμα διαθέτει τις αισθήσεις του.
Όπως αναφέρει στην ιατρική ιστοσελίδα «Everyday Health» ο Ζάκαρι Πάλας, ιατρικός διευθυντής του Hebrew Home στις ΗΠΑ, σε αυτό το στάδιο, οι ασθενείς γίνονται χλωμοί και συχνά τα δάχτυλά τους παγώνουν και μελανιάζουν, καθώς το αίμα δυσκολεύεται να φτάσει μέχρι εκεί.
2ο στάδιο θανάτου: Αλλαγές στην αναπνοή
Κατά το δεύτερο στάδιο, η αναπνοή του ανθρώπου που πεθαίνει εμφανίζει διαφορετικά μοτίβα, αλλά όσο περνάει ο χρόνος γίνεται ολοένα και πιο αργή, καθώς και ρηχή.
Η διαδικασία αναπνοής είναι αυτόματη και ενεργοποιείται από τον εγκέφαλο, όμως καθώς οι λειτουργίες αρχίζουν και «κλείνουν», οι αναπνοές χάνουν τη δυναμική τους.
3ο στάδιο θανάτου: Απώλεια συνείδησης
Στο τρίτο στάδιο, ο άνθρωπος βυθίζεται ολοένα και περισσότερο στην ασυνειδησία. Κάποιοι ασθενείς βιώνουν το συγκεκριμένο στάδιο ως μια φάση σύγχυσης, ενώ άλλοι ως μια κατάσταση γαλήνιας αδυναμίας.
Πολλές φορές, το ίδιο το σώμα δεν έχει τη αίσθηση των διαφόρων οργάνων του, με αποτέλεσμα να ακούγονται δυνατοί ρόγχοι κατά την αναπνοή. Παρόλο που η αναπνοές φαντάζουν δύσκολες, ο ίδιος ο ασθενής δε φαίνεται να υποφέρει, αλλά μοιάζει ήρεμος.
4ο στάδιο θανάτου: Ο εγκέφαλος «απενεργοποιείται»
Το τελευταίο στάδιο του θανάτου αφορά τη λειτουργία του εγκεφάλου, η οποία συνήθως δε σταματά πλήρως μέχρι και την ολοκλήρωση της διαδικασίας.
Αν και ο άνθρωπος αυτή τη στιγμή δε μοιάζει να ανταποκρίνεται στα διάφορα ερεθίσματα γύρω του, ο εγκέφαλός του μπορεί να αντιλαμβάνεται τον ήχο σε ένα ασυνείδητο επίπεδο, με βάση τα στοιχεία του «Frontier Sin». Δε γνωρίζουμε, όμως, πώς βιώνει το άτομο εκείνη τη στιγμή τους ήχους που ακούει ή αν τα λόγια των αγαπημένων του ανθρώπων βγάζουν κάποιο νόημα.